नभः हे प्रिय सखी, तुला आठवतं कां? या अनंतात सृष्टीची निर्मिती झाली आणि आपण आपापलं भावविश्व घेऊन आकारास आलो. माझं अस्तित्व अंतराळात चंद्र सूर्य नक्षत्र तारे यांच्यासह विशाल रूपानं प्रकट झालेलं. तसं तुझं अस्तित्व हे विस्तीर्ण महासागरांसह, पर्वत नद्या डोंगरदऱ्यांसह पाताळाच्या वरती ! माझ्या आणि तुझ्या अंतःकरणाची जुळणी या माध्यमांच्या रमणीय दर्शनातूनच झालेली. शुभ्राच्या प्रकाशवाटांवरून आपण विहरलेलो, एक होत आलेलो, पुन्हा स्वस्थानी परतलेलो. तद्रूपता आणि समरसतेतून आपली मनं उन्नत होत गेली.
आज माझ्या मनात तुझ्या अनंत आठवणींचे मेघ दाटून आलेत. अंतरंगातील सत्याचे दर्शन घडावे यासाठी तुझ्यासोबत मनसोक्त संवाद साधावा असं वाटलं. मी इथून तुझ्यात विराजमान असलेल्या निळ्याशार सागरांच्या उधाणत्या लाटांमधील मंद मंद वायूलहरींच्या सुगंधानं गहिवरलो आहे. तुझा आठव माझ्या हृदयात सतत असतोच. पण आज नितळ निळ्याशार सरोवरातील तुझ्या आरस्पानी स्वरूपाकडं बघून मनातील भावना तीव्रतेनं दाटून येत आहेत. तुझ्यापर्यंत पोहचण्यासाठी मी आभाळातील कृष्णमेघांच्या आगमनाची वाट बघतोय.
Reviews
There are no reviews yet.